خواص سنگ سیترین ـ سنگی شگفت انگیز مشهور به “سنگ بازرگان”

اگر به روش صحیح از سیترین خود مراقبت کنید، می‌تواند برای همیشه دوام بیاورد. باید از هر نوع موقعیتی که ممکن است خراشیده یا ضربه بخورد محافظت شود. با این حال، در برابر سایش و پارگی معمولی روزانه شما بسیار خوب مقاومت می‌کند.

بسیار مهم است که سیترین در معرض آفتاب قرار نگیرد یا در شرایطی مانند حمام آفتاب که در معرض نور خورشید یا گرمای طولانی مدت قرار می‌گیرد، نباشد. به دلیل حساسیت به گرما، رنگ سنگ می‌تواند تغییر کند و به رنگ روشن‌تری محو شود. می‌توانید از هر پاک کننده جواهرات تجاری یا صابون ساده و آب گرم (با استفاده از یک برس نرم) برای شستن سیترین خود استفاده کنید.

پس از تمیز کردن، آن را کاملاً آبکشی و خشک کنید. همچنین می‌توانید سنگ را در یک پاک کننده اولتراسونیک تمیز کنید، اما تمیز کردن با بخار توصیه نمی‌شود.

برای شارژ سیترین، می‌توانید آن را زیر نور خورشید یا ماه کامل قرار دهید یا با آب جاری یا دود کردن با مریم گلی پاکسازی کرد (نباید برای مدت طولانی سنگ زیر نور خورشید قرار بگیرد زیرا ممکن است رنگ آن کمرنگ شود).

نحوه تشخیص سنگ سیترین اصل از بدل

سیترین طبیعی تقریباً همیشه به رنگ زرد کم رنگ است و قیمت بسیار بالاتری نسبت به نوع فرآوری شده دارد. پرطرفدارترین سنگ های قیمتی سیترین به رنگ زرد تا قهوه ای مایل به قرمز شفاف و درخشان هستند، اما این امر به ویژه برای سیترین طبیعی نادر است.

سیترین عضوی از خانواده کوارتز است که رنگ زرد آن ناشی از وجود آهن است. این اتفاق در طبیعت بسیار نادر است، بنابراین بیشتر سیترین با عملیات حرارتی انواع دیگر کوارتز – معمولاً آمتیست بنفش یا کوارتز دودی که هر دو رایج تر و ارزان تر هستند – ساخته می شود. با اعمال گرما به این سنگ ها، آنها از رنگ اصلی خود به سایه ای زیبا از طلایی تبدیل می شوند.

این نادر بودن به این معنی است که سنگ های طبیعی که در این دسته رنگ قرار می گیرند، قیمت بالایی دارند. فراوان ترین منابع سیترین طبیعی در بولیوی، ماداگاسکار، مکزیک، اسپانیا و اروگوئه یافت می شود. آمتیست هایی که با حرارت به رنگ طلایی در می آیند بیشتر در برزیل استخراج می شوند، اگرچه منابع دیگر شامل فرانسه، روسیه و ایالات متحده، به ویژه کالیفرنیا، کلرادو و کارولینای شمالی است.

به طور کلی، سایه های نارنجی تیره تر سیترین در واقع آمیتیست حرارت دیده هستند، البته همان خواص متافیزیکی سیترین طبیعی را دارند . سایه های تیره تر سیترین که با دست انسان حرارت ندیده اند، در واقع از طریق فرآیندی به نام تابش یا گرم شدن طبیعی زمین در برخی مناطق با دمای بالاتر، در داخل زمین ایجاد می شوند. به عنوان مثال، در کنگو، زمین گرمتر از برزیل است و در نتیجه، سیترین آفریقا به طور طبیعی تمایل به رنگ عمیق تری دارد.

3 روش برای تشخیص سیترین اصل

سیترین “تقلبی” چگونه به نظر می‌رسد؟

ممکن است فکر کنید که سیترین “تقلبی” کاملاً مصنوعی یا سنتتیک است، اما همیشه اینطور نیست. گاهی اوقات، سیترین “تقلبی” در واقع نوعی سنگ تغییر یافته از یک سنگ قیمتی اصل دیگر است.

یک نمونه رایج از سیترین “تقلبی”، سنگ آمتیست حرارت داده شده است. آمتیست و سیترین هر دو نوع کوارتز هستند. هنگامی که آمتیست گرم می‌شود، می‌تواند تغییر رنگ دهد و مانند سیترین به نظر برسد. اگرچه آمتیست حرارت داده شده همچنان یک سنگ قیمتی واقعی است، اما با سیترین طبیعی یکسان نیست و در بازار ارزش کمتری دارد.

وقتی صحبت از سیترین اصل در مقابل تقلبی می‌شود، چهار راه اصلی وجود دارد که می‌توانید تفاوت را تشخیص دهید.

این چهار راه به شرح زیر است:

1. بررسی رنگ: مانند اکثر سنگ‌های قیمتی، سیترین‌ها معمولاً رنگ نسبتاً یکنواختی در سرتاسر خود دارند. حتی زمانی که سایه‌های مختلف زرد در یک سیترین طبیعی وجود داشته باشد، انتقال بین رنگ‌ها ظریف و تدریجی است. از این رو، یک راه عالی برای تشخیص سنگ قیمتی اصل از تقلبی، مشاهده دقیق رنگ سنگ است. اگر متوجه تغییر ناگهانی رنگ در نقاط مختلف سنگ شدید، می‌تواند تقلبی باشد.
2. بررسی شفافیت: سیترین‌ها به دلیل شفافیت چشم‌نوازشان شناخته شده‌اند. این بدان معناست که آنها معمولاً فاقد هرگونه نقص یا عیوبی هستند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشند. با در نظر داشتن این موضوع، سنگ خود را زیر نور سفید روشن نگه دارید و از زوایای مختلف آن را بررسی کنید. اگر متوجه لکه‌ها یا ناخالصی‌های قابل مشاهده با چشم در سنگ شدید، می‌تواند تقلبی باشد.
3. جستجوی حباب: نوع دیگری از سیترین “تقلبی”، نمونه‌های شیشه‌ای است. این نمونه‌ها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که شبیه ظاهر سیترین باشند، اما خواص یا ارزش نمونه واقعی را ندارند. می‌توانید نمونه‌های شیشه‌ای را با عدم وجود ناخالصی‌ها و یکنواختی آنها که با تغییرات طبیعی موجود در سیترین واقعی متفاوت است، تشخیص دهید.
   شیشه همچنین از سیترین سختی کمتری دارد (حدود 5.5 در مقیاس Mohs، در مقایسه با 7 سیترین)، که خراشیدن آن را آسان‌تر می‌کند. با این حال، هنگام انجام آزمایش‌های خراش مراقب باشید، زیرا می‌توانند به سنگ قیمتی آسیب برسانند .
   یک راه مطمئن برای تشخیص تفاوت این است که سنگ خود را در مقابل نور روشن نگه دارید و آن را از طریق میکروسکوپ یا لوپ جواهرساز مشاهده کنید. اگر متوجه حباب‌های هوای ریز در سنگ شدید، احتمالاً تقلبی است.
4. ضریب شکست: سیترین واقعی دارای ضریب شکست 1.54-1.55 است، در حالی که شیشه معمولاً بین 1.45-1.50 است. یک رفراکتومتر می‌تواند به اندازه‌گیری این خاصیت کمک کند، اما این آزمایش معمولاً توسط یک گوهرشناس حرفه‌ای انجام می‌شود.

لازم به ذکر است که در بیشتر موارد، فقط یک متخصص باتجربه می‌تواند با 100٪ اطمینان بین سیترین اصل و تقلبی تمایز قائل شود. با در نظر گرفتن این موضوع، اگر می‌خواهید مطمئن شوید که جواهر شما اصل است، اکیداً توصیه می‌کنیم آن را توسط یک جواهرساز حرفه‌ای بررسی کنید.